برای افزایش دقت طراحی در Siemens NX، باید از تکنیک‌های پیشرفته در مدل‌سازی، مدیریت ابعاد، کنترل مش‌بندی و بهینه‌سازی استفاده کرد. در ادامه راهکارهای مؤثر برای بهبود دقت طراحی آورده شده است:
از Expressions (روابط ریاضی) برای کنترل ابعاد و ویژگی‌های مدل استفاده کنید.
قیود (Constraints) را به درستی تعریف کنید تا طراحی دقیق و پایدار باقی بماند.
استفاده از Reference Geometry برای کنترل دقیق ارتباط بین قطعات.
هنگام تعریف ابعاد، دقت عددی را در تنظیمات نرم‌افزار افزایش دهید:
Menu → Preferences → Modeling → Units & Accuracy
از High Precision Sketching برای ترسیم اسکچ‌های دقیق استفاده کنید.
استفاده از Mapped Meshing به جای Automatic Meshing برای کنترل بهتر المان‌ها.
انتخاب المان‌های Quad و Hex برای افزایش دقت تحلیل.
تنظیم Mesh Refinement در نواحی حساس برای بهبود دقت نتایج.
ترکیب مدل‌سازی پارامتریک و مستقیم برای ایجاد تغییرات کنترل‌شده بدون کاهش دقت.
در قطعات پیچیده، Surface Modeling را برای دستیابی به انحناهای دقیق به کار ببرید.
فعال‌سازی Associative Positioning برای حفظ موقعیت دقیق قطعات نسبت به هم.
استفاده از Interpart Expressions برای کنترل ابعاد مشترک بین قطعات مختلف.
استفاده از PMI (Product Manufacturing Information) برای تعیین تلرانس‌ها.
به‌کارگیری استانداردهای GD&T (Geometric Dimensioning and Tolerancing) برای کنترل بهتر قطعات تولیدی.
فعال کردن High Quality Rendering برای نمایش جزئیات بهتر.
استفاده از Advanced Shading & Edge Display در نمایش مدل.
جمع‌بندی
با استفاده از مدل‌سازی پارامتریک، تنظیمات دقیق ابعادی، بهینه‌سازی مش‌بندی و مونتاژ اصولی، می‌توان دقت طراحی در Siemens NX را بهبود داد. تنظیمات نرم‌افزار نیز در افزایش دقت بصری و محاسباتی نقش مهمی دارند.
