الگوریتم اول

لطفا صبر کنید...

مقایسه React با کدنویسی سنتی

React و کدنویسی سنتی در توسعه‌ی رابط کاربری تفاوت‌های اساسی دارند. در اینجا تفاوت‌های اصلی آن‌ها را بررسی می‌کنیم:

 

1. نحوه‌ی مدیریت و به‌روزرسانی UI

ویژگی کدنویسی سنتی (Vanilla JS, jQuery) React
مدیریت DOM مستقیماً با document.querySelector و innerHTML انجام می‌شود. از Virtual DOM برای بهینه‌سازی تغییرات استفاده می‌کند.
عملکرد (Performance) تغییرات زیاد در DOM باعث کاهش سرعت می‌شود. با Virtual DOM، فقط بخش‌های موردنیاز به‌روزرسانی می‌شوند، بهینه‌تر است.
مدیریت State معمولاً متغیرهای سراسری یا ذخیره‌ی داده‌ها در localStorage. از State داخلی کامپوننت‌ها و Context API/Redux برای مدیریت وضعیت استفاده می‌کند.

 

2. ساختار و سازمان‌دهی کد

ویژگی کدنویسی سنتی React
ساختار پروژه کدها به‌هم‌ریخته و بدون ماژول‌بندی مشخص. کامپوننت‌محور، هر بخش به‌عنوان یک کامپوننت مستقل.
استفاده مجدد (Reusability) سخت و نیازمند کپی-پیست کردن کدها. هر کامپوننت را می‌توان در بخش‌های مختلف استفاده کرد.
مدیریت رویدادها با addEventListener در المان‌ها اضافه می‌شود. از رویدادهای JSX مانند onClick={handleClick} استفاده می‌کند.

 

3. مدیریت داده و تعامل با سرور

ویژگی کدنویسی سنتی React
فراخوانی API از XMLHttpRequest یا fetch بدون سازمان‌دهی مشخص. از fetch یا Axios همراه با useEffect برای مدیریت درخواست‌ها.
مدیریت وضعیت داده داده‌ها مستقیماً در متغیرها ذخیره می‌شوند. از State, Context API یا Redux برای مدیریت داده استفاده می‌شود.

 

4. توسعه و مقیاس‌پذیری

ویژگی کدنویسی سنتی React
مقیاس‌پذیری مناسب برای پروژه‌های کوچک، مدیریت پروژه‌های بزرگ سخت است. مناسب برای پروژه‌های بزرگ با ساختار ماژولار.
نگهداری (Maintainability) تغییرات در یک قسمت ممکن است کل برنامه را تحت تأثیر قرار دهد. هر کامپوننت مستقل بوده و تغییرات در یک بخش تأثیر کمتری دارد.

 

نتیجه‌گیری

React برای پروژه‌های متوسط تا بزرگ، عملکرد بهتر و سازمان‌دهی بهتری دارد.
کدنویسی سنتی برای پروژه‌های ساده مناسب است اما نگهداری آن در مقیاس‌های بزرگ دشوار می‌شود.