انواع داده‌ها و متغیرها در ++C

در ++C، متغیرها برای ذخیره داده‌ها استفاده می‌شوند و هر متغیر دارای یک نوع داده (Data Type) مشخص است که مقدار آن را تعیین می‌کند.

۱. انواع داده‌های اصلی (Primary Data Types)
این نوع داده‌ها پایه و اساس ++C هستند و شامل موارد زیر می‌شوند:

✅ عدد صحیح (Integer - int)
برای ذخیره اعداد صحیح مانند ۱، ۲، ۱۰۰۰، -۵۰ استفاده می‌شود.

int age = 25;

✅ عدد اعشاری (Floating Point - float, double)
برای ذخیره اعداد اعشاری (ممیز شناور) استفاده می‌شود. double دقت بیشتری نسبت به float دارد.

float pi = 3.14f; 

double e = 2.71828;

✅ کاراکتر (Character - char)
برای ذخیره یک کاراکتر واحد مانند 'A', 'b', '#' استفاده می‌شود. مقدار آن درون ' ' (تک‌کوتیشن) قرار می‌گیرد.

char grade = 'A';

✅ رشته (String - string)
برای ذخیره رشته‌های متنی استفاده می‌شود. در ++C، رشته‌ها با std::string تعریف می‌شوند و مقدار آن درون " " (دابل‌کوتیشن) قرار می‌گیرد.

#include <iostream>

#include <string>

using namespace std;

int main() {

    string name = "Ali";

    cout << "My name is " << name << endl;

    return 0;

}

✅ نوع بولین (Boolean - bool)
برای ذخیره مقادیر منطقی true (درست) و false (نادرست) استفاده می‌شود.

bool isHappy = true;

۲. انواع داده‌های عددی خاص (Modifiers)
++C دارای انواع داده‌ای اصلاح‌شده است که مقدار و بازه‌ی اعداد را تغییر می‌دهند.

✅ short int – عدد صحیح کوتاه‌تر (کمتر از int)
✅ long int – عدد صحیح بلندتر
✅ unsigned int – فقط عدد مثبت (بدون علامت)
✅ signed int – مقدار مثبت و منفی (پیش‌فرض)

short int smallNumber = 100;

long int bigNumber = 1000000;

unsigned int positiveOnly = 500;

۳. متغیرها در ++C
متغیرها در ++C برای ذخیره داده‌ها استفاده می‌شوند.

✅ قوانین نام‌گذاری متغیرها:
✔ باید با یک حرف یا _ (آندرلاین) شروع شود.
✔ نباید شامل فاصله و کاراکترهای خاص باشد.
✔ نباید نام کلیدواژه‌های ++C را داشته باشد (int, return, ...)

✅ تعریف و مقداردهی متغیرها:

int x = 10;  // مقداردهی هنگام تعریف

float y = 3.14;

char letter = 'C';

bool isActive = false;

✅ تعریف چند متغیر هم‌زمان:

int a = 5, b = 10, c = 15;

✅ متغیر ثابت (const)
اگر بخواهیم مقدار یک متغیر بعداً تغییر نکند، از const استفاده می‌کنیم.

const double PI = 3.14159;

۴. گرفتن ورودی از کاربر
در ++C می‌توانیم با cin مقدار متغیرها را از ورودی بگیریم.

#include <iostream>

using namespace std;

int main() {

    int age;

    cout << "Enter your age: ";

    cin >> age;

    cout << "Your age is: " << age << endl;

    return 0;

}

مثال ورودی و خروجی:

Enter your age: 25

Your age is: 25

۵. تبدیل نوع داده‌ها (Type Casting)
گاهی لازم است مقدار یک متغیر را به نوع دیگری تبدیل کنیم.

✅ تبدیل عدد صحیح به اعشاری:

int num = 10;

double converted = (double) num;

✅ تبدیل عدد اعشاری به صحیح:

double pi = 3.14;

int approx = (int) pi;  // مقدار approx برابر 3 خواهد شد

جمع‌بندی
✅ ++C دارای انواع داده‌ای اصلی مانند int, float, char, bool, string است.
✅ برای ذخیره اعداد مثبت از unsigned و برای مقادیر بزرگ از long استفاده می‌شود.
✅ متغیرهای ثابت با const تعریف می‌شوند.
✅ برای دریافت ورودی از cin و برای نمایش خروجی از cout استفاده می‌شود.
✅ تبدیل نوع داده‌ها با Type Casting امکان‌پذیر است.