نصب نسخه‌های دبیان
برای نصب دبیان روی دسکتاپ، سرور یا سایر دستگاه‌ها، مراحل مشخص و نسبتاً ساده‌ای وجود دارد که با رعایت آنها می‌توانید سیستم‌عامل خود را به‌راحتی راه‌اندازی کنید. نسخه‌های دبیان معمولاً به سه شاخه Stable (پایدار)، Testing (آزمایشی) و Unstable (ناپایدار) تقسیم می‌شوند که برای اغلب کاربران، نسخه پایدار پیشنهاد می‌شود.
دریافت فایل نصب دبیان
ابتدا باید به سایت رسمی دبیان مراجعه و نسخه مورد نیاز (ترجیحاً Stable) را به صورت فایل ISO متناسب با معماری سخت‌افزار خود (مانند amd64 یا ARM) دانلود کنید.
آماده‌سازی ابزار نصب
فایل ISO دانلود شده را روی یک DVD رایت یا به وسیله نرم‌افزارهایی مانند Rufus در ویندوز یا Etcher و dd در لینوکس روی فلش مموری قابل بوت کپی کنید تا سیستم نصب آماده شود.
بوت کردن سیستم و شروع نصب
سیستم را با فلش یا دیسک نصب دبیان بوت کنید و در منوی نصب، گزینه Install یا Graphical Install را انتخاب نمایید. حالت گرافیکی برای کاربران مبتدی مناسب‌تر است.
انتخاب زبان و منطقه و صفحه‌کلید
در این بخش زبان سیستم، منطقه زمانی و نوع کیبورد را بر اساس ترجیح خود انتخاب کنید.
تنظیمات شبکه
کارت شبکه شناسایی و معمولاً به صورت خودکار توسط DHCP پیکربندی می‌شود؛ در صورت نیاز می‌توانید تنظیمات را به صورت دستی وارد کنید.
پارتیشن‌بندی دیسک
می‌توانید از راهنمای پارتیشن‌بندی خودکار یا گزینه دستی برای تعیین پارتیشن root و swap و در صورت نیاز home استفاده کنید.
نصب بسته‌های پایه
سیستم بسته‌های لازم و هسته لینوکس را روی دیسک نصب می‌کند.
ایجاد کاربر و رمز عبور
در این مرحله باید رمز عبور root و یک کاربر عادی جدید را تعریف کنید.
انتخاب مخزن نرم‌افزاری
سیستم از شما می‌خواهد آدرس مخزن (Repository) را مشخص کنید تا بتوانید در آینده بسته‌های جدید و به‌روزرسانی‌ها را دریافت کنید.
انتخاب محیط دسکتاپ و بسته‌های اضافی
امکان انتخاب محیط دسکتاپ (مانند GNOME، KDE، XFCE) یا حالت سرور بدون محیط گرافیکی وجود دارد. همچنین می‌توانید ابزارهای دلخواه را نیز انتخاب نمایید.
نصب بوت‌لودر GRUB
نصب‌کننده بوت‌لودر GRUB را نصب می‌کند تا هنگام روشن شدن سیستم، امکان انتخاب و ورود به دبیان فراهم باشد.
ری‌استارت و ورود به دبیان
پس از پایان مراحل نصب، سیستم را ری‌استارت کنید و با کاربر خود وارد محیط لینوکس دبیان شوید.
نکات مهم
امکان نصب دبیان روی ماشین مجازی نیز وجود دارد. برای محیط فقط خط فرمان می‌توان نصب حداقلی را انتخاب کرد. نسخه‌های Testing و Unstable فقط به کاربران حرفه‌ای توصیه می‌شوند اما برای کاربری روزمره بهترین گزینه همان نسخه Stable است.
